แนวความคิดที่มีอิทธิพลต่อกระบวนการพัฒนาประเทศตลอดมา คือแนวคิดที่ว่า การพัฒนาประเทศจะต้องเน้นที่การพัฒนาองค์ประกอบทางเศรษฐกิจ เพิ่มผลิตภัณฑ์มวลรวมแห่งชาติ
โดยเชื่อว่า เมื่อประเทศมีเศรษฐกิจดีแล้ว จะส่งผลให้ระบบอื่นๆดีไปด้วย จึงมีการวางแผนและควบคุมเศรษฐกิจจากส่วนกลาง มีการสะสมทุน เน้นการทำให้เป็นสังคมอุตสาหกรรม มีการส่งเสริมให้มีการลงทุนจากต่างประเทศด้วยการให้ผลประโยชน์ต่างๆนานา ตลอดจนขอความช่วยเหลือทางเทคโนโลยีและทุนจากต่างประเทศ
นอกจากนั้นยังพัฒนาด้วยการ การทำให้ทันสมัย หรือ การทำสังคมให้เป็นสังคมเมือง ตลอดจน พยายามพัฒนาประเทศให้เหมือนชาติตะวันตกบ้าง เหมือนอเมริกาบ้าง ยอมรับกระแสร์โลกาภิวัตน์โดยไม่มีเงื่อนไข
ทั้งนี้ เพื่อให้ประเทศเกิดความมั่งคั่งและอุดมสมบูรณ์ทางวัตถุ ซึ่งเชื่อว่าสิ่งเหล่านี้เป็นเครื่องประกันความสุขของมนุษย์
แต่จากประสบการณ์การพัฒนาประเทศที่ผ่านมา พบว่า แม้ประเทศจะมีความเจริญเติบโตทางเศรษฐกิจ ตามเป้าหมายที่กำหนด แต่ไม่ทำให้การครองชีพของประชาชนส่วนใหญ่เปลี่ยนแปลง
ไม่มีหลักฐาน ที่แสดงให้เห็นว่าการพัฒนาประเทศโดยให้ความสำคัญกับการพัฒนาโครงสร้างทางเศรษฐกิจ ทำให้เพิ่มการมีงานทำ สร้างความเท่าเทียมกัน หรือ มีรายได้ที่แท้จริงเพิ่มขึ้น
ซ้ำร้ายกลับทำให้คนมีความรู้สึกแปลกแยกจากสังคม ทำให้สภาวะแวดล้อมเป็นพิษ ทำลายทรัพยากรอย่างกว้างขวาง มีความรู้สึกไม่ปลอดภัย สร้างค่านิยมที่ทำให้เกิดความกลัว นิยมชมชอบชาติตะวันตกและประเทสที่พัฒนาแล้วอย่างไม่ลืมหูลืมตา จนลืมเอกลักษณ์ของชาติตน
นอกจากนั้น จากการศึกษาของธนาคารโลกและองค์การสหประชาชาติ พบว่า การช่วยเหลือที่ไม่เหมาะสมจากประเทศที่พัฒนาแล้ว แทนที่จะสร้างความแข็งแกร่งพึ่งตนเองได้ กลับจะช่วยเพิ่มความอ่อนแอ และทำให้ประเทศที่ยากจนเพิ่มลักษณะพึ่งพิงมากขึ้น คอยติดตามแนวทางการพัฒนาและความช่วยเหลือจากประเทศอื่น ประชาชนเองก็ขาดการมีความคาดหวังที่สูงขึ้น
เหล่านี้ แสดงให้เห็นว่าการพัฒนาประเทศ ที่ให้ความสำคัญกับการพัฒนาเศรษฐกิจ ที่มุ่งเน้นผลผลิตภัณฑ์มวลรวมแห่งชาติ โดยไม่สนใจการพัฒนาสังคม การเมือง เศรษฐกิจ ตลอดจนละเลยการสร้างเอกลักษณ์ของชาติ เป็นการพัฒนาที่ผิดพลาด เป็นการพัฒนาที่ละเลยคนส่วนใหญ่ของประเทศ เป็นการพัฒนาที่นำไปสู่ปัญหา
ทุโภชนาการ โรคภัยไข้เจ็บ ความไม่รู้หนังสือ การว่างงาน และความไม่เท่าเทียมกัน ดังที่เป็นอยู่ในประเทศกำลังพัฒนาหลายประเทศในปัจจุบัน จึงกล่าวได้ว่าเป็นการพัฒนาประเทศที่ผิดพลาด
---------------------------------------------------------------------------------
สาระคิด
เดิมเราเคยสนใจผลผลิตภัณฑ์มวลรวมแห่งชาติ เพราะคิดว่ามันจะไม่ทำให้เกิดความยากจน แต่ปัจจุบันเราควรสนใจความยากจนเพื่อเพิ่มผลผลิตภัณฑ์มวลรวมแห่งชาติ
Gerald M.Meier
******************************************************
ไม่มีความคิดเห็น:
แสดงความคิดเห็น