ผู้บริหาร หมายถึงผู้ที่ทำงานให้สำเร็จโดยอาศัยบุคคลอื่่น เพราะฉะนั้น นอกจากผู้บริหารจะมีความรู้ในเชิงบริหารแล้ว ยังจะต้องมีความประพฤติที่เหมาะสมอีกด้วย การบริหารจึงจะประสบความสำเร็จ
ในฐานะที่เป็นผู้บริหารมือใหม่ มีหลักของความประพฤติง่ายๆที่ควรนำไปถือปฏิบัติ ได้แก่ ขยัน ประหยัด เคร่งครัดวินัย ใจกรุณา แสวงหาความรู้ อยู่อย่างธรรมดา ซึ่งสามารถจะขยายความให้ชัดเจนได้ดังนี้
ขยัน ผู้บริหารจะต้องขยันเป็นพิเศษ จะต้องเป็นผู้ที่มาทำงานก่อนแต่กลับทีหลังเพื่อนร่วมงาน ทั้งนี้เพื่อเป็นแบบอย่างที่ดีให้กับเพื่อนร่วมงาน ในขณะเดียวกันเป็นการกระทำที่ทำให้เพื่อนร่วมงานเกรงใจ และถือเอาเป็นแบบแย่าง
ประหยัด ผู้บริหารที่ใช้จ่ายฟุ่มเฟือย นำไปสู่การเป็นหนี้สิน และการทุจริตคอร์รัปชัน จนกลายเป็นผู้บริหารที่มีปัญหาเรื่องเงินในที่สุด นำไปสู่ความล้มเหลวของการบริหาร การประหยัดนี้จะต้องประหยัดทั้งเงินส่วนตัวและเงินของหน่วยงานที่บริหารอยู่ หากผู้บริหารคนใดประหยัดเฉพาะเงินส่วนตัว แต่ฟุ่มเฟือยเงินของหน่วยงาน ก็จะถูกครหานินทาจากเพื่อนร่วมงานได้
เคร่งครัดวินัย การจะให้เพื่อนร่วมงานมีวินัย ผู้บริหารเองจะต้องมีวินัย โดยเฉพาะการมีวินัยในตนเอง คือรู้ด้วยตนเองว่าอะไรควรทำ อะไรไม่ควรทำ อะไรที่เพื่อนร่วมงานทำไม่ได้ ผู้บริหารก็ไม่ควรทำ เว้นแต่จะมีเงื่อนไขและระเบียบกำหนดไว้ชัดเจน
ใจกรุณา คือให้ความช่วยเหลือเพื่อนร่วมงานเท่าที่จะช่วยได้ เอาใจใส่ทุกข์สุขของเพื่อนร่วมงาน อย่างไรก็ตาม ความกรุณาบางอย่าง ก็ต้องอยู่ในกรอบในระเบียบของหน่วยงาน
แสวงหาความรู้ การที่ผู้บริหารมีความรู้เหนือเพื่อนร่วมงาน จะทำให้สามารถนิเทศงานได้อย่างดี สามารถเป็นผู้นำในทางวิชาการและการบริหาร ไม่ใช่เป็นผู้บริหารประเภทที่ถามอะไรก็ไม่รู้เรื่อง ที่นำไปสู่การเป็นผู้บริหารที่น่าเบื่อสำหรับเพื่อนร่วมงาน ฉะนั้นการเป็นผู้บริหารที่ประสบความสำเร็จจะต้องเป็นผู้ใฝ่รู้
อยู่อย่างธรรมดา คือหมายความว่าก่อนเป็นผู้บริหารเคยมีความเป็นอยู่อย่างไรก็เป็นอยู่อย่างนั้น ไม่หรูหราฟุ่มเฟือยหรือสร้างความแตกต่างโดยไม่จำเป็น เป็นผู้ที่สามารถเข้ากับเพื่อนร่วมงานได้อย่างดี ถ้าเป็นหน่วยงานที่ทำงานเกี่ยวกับชุมชน ก็เป็นผู้ที่เข้ากับชุมชนได้อย่างดี
นอกจากนั้น ยังพบว่าผู้บริหารที่มีพฤติกรรมอย่างใดอย่างหนึ่งที่จะกล่าวต่อไปนี้ มักจะเป็นผู้บริหารที่ประสบความล้มเหลว ได้แก่
ผู้เย่อหยิ่่ง เป็นผู้บริหารที่คิดว่าตนเท่านั้นที่เป็นฝ่ายถูกคนอื่นผิดหมด
บทบาทมาก เป็นผู้บริหารที่ทำตัวให้เป็นจุดสนใจเสมอ
เจ้าอารมณ์ เป็นผู้บริหารที่่มีอารมณ์เปลี่ยนแปลงอย่างรวดเร็ว และเอาแน่นอนอะไรไม่ได้
รอบคอบเกินเหตุ เป็นผุ้บริหารที่เป็นคนขี้สงสัย ไม่กล้าตัดสินใจ กลัวจะผิด
ไม่ไว้ใจใคร เป็นผู้บริหารที่มองโลกในแง่ลบเท่านั้น
ตัดขาดจากโลก เป็นผู้บริหารที่ไม่ยุ่งเกี่ยวกับใคร ตัดขาดจากผู้อื่น มีโลกส่วนตัวที่คนอื่นยากจะเข้าใจ
ชอบออกนอกกฎ เป็นผู้บริหารที่คิดว่ากฎเกณฑ์มีไว้เพื่อให้ผู้อื่นปฏิบัติ ตนเองไม่เกี่ยว
ทำตัวไม่เหมือนใคร เป็นผู้บริหารที่รู้สึกสนุกที่ได้ทำอะไรไม่เหมือนคนอื่น
ต่อต้านด้วยความเงียบ เป็นผู้บริหารประเภทที่จะผิดจะถูกก็ไม่พูดออกมา บางครั้งความเงียบของผู้บริหารทำให้เพื่อร่วมงานเข้าใจว่าทำอะไรก็ได้ หรือเข้าใจผิดว่าการเงียบคือการเห็นด้วย
จอมสมบูรณ์แบบ เป็นผู้บริหารที่จัดการกับเรื่องเล็กๆน้อยๆเพื่อไม่ให้มีที่ติ แต่กลับพลาดในเรื่องใหญ่ๆ จนทำให้งานล่าช้าโดยไม่จำเป็น
นักเอาอกเอาใจ เป็นผู้บริหารที่ต้องการชนะใจคนทั้งโลก กลัวการนินทาว่าร้ายของเพื่อนร่วมงาน จนไม่กล้าตัดสินใจในสิ่งที่กระทบเพื่อนร่วมงาน แม้เพื่อนร่วมงานจะทำผิดอย่างไร ก็ไม่ว่ากล่าวตักเตือน
ถ้าผู้บริหารมีความประพฤติตนอย่างเหมาะสม คือประพฤติในสิ่่่งที่ควรประพฤติ และละเว้นในสิ่งที่ต้องละเว้น ตามที่กล่าวมา จะช่วยให้ผู้บริหารมือใหม่ซึ่งส่วนใหญ่มีศาตร์ในการการบริหาร แต่มักจะขาดศิลปะ สามารถบริหารงานไปได้ด้วยดี และประสบความสำเร็จในการบริหารได้
----------------------------------------------
สาระคิด
อำนาจนั้นมีจำกัด หากใช้ไม่เป็นจะหมดเร็ว
--------------------------
ไม่มีความคิดเห็น:
แสดงความคิดเห็น