ปัญหาคอร์รัปชั่นเป็นปัญหา ที่เกี่ยวข้องกับบุคคลหลายฝ่าย ด้วยเหตุนี้ การแก้ปัญหาอาจจะต้องเผชิญกับอุปสรรคดังต่อไปนี้
ความเชื่อและค่านิยมในสังคม มีคำพูดเป็นที่ประจักษ์ในสังคมทั่วไปว่า เป็นข้าราชการถ้าไม่โกงก็ไม่รวย ใครทำงานตามอุดมคติกลายเป็นคนโง่ ฉะนั้น เมื่อมีโอกาสข้าราชการส่วนมากจึงคอร์รัปชั่น เพื่อจะได้เป็นคนมีฐานะเป็นที่ยอมรับในสังคม สังเกตได้จากคนจำนวนมากที่อยากที่จะเข้าทำงานเป็น ตำรวจ ข้าราชการ กรมที่ดิน กรมป่าไม้ กรมสรรพากร และ กรมศุลกากร ทั้งที่ ทำงานในกรมอื่นก็มีโอกาสก้าวหน้าในวงราชการเท่าเทียมกันหรือก้าวหน้าได้เร็วกว่าด้วยซ้ำไป และหากเป็นนักการเมือง มีโอกาสได้เป็นรัฐมนตรี ก็เลือกที่จะเป็นรัฐมนตรีว่าการ กระะทรวงคมนาคม กระทรวงพาณิชย์ หรือ กระทรวงการคลัง ซึ่งความเชื่อและค่านิยมที่มุ่งความร่ำรวย โดยขาดความสำนึกชั่วดีในลักษณะดังกล่าว เป็นอุปรรคอย่างยิ่งในการแก้ปัญหาคอร์รัปชั่น
การศึกษา การเรียนการสอนในโรงเรียน ส่วนใหญ่ครูสอนให้จำ ไม่สอนให้รู้จักคิด หาเหตุผลด้วยตนเอง ทำให้คนที่จบการศึกษา มองเหตุการณ์ต่างด้วยสายตาที่สั้น ชักจูงง่าย เข้าใจสิ่งที่เป็นรูปธรรมมากกว่านามธรรม เข้าใจสิ่งที่เห็นด้วยตามากกว่าที่จะเห็นจากความคิด เห็นเรื่องปัจุจบันมากกว่าอนาคต เห็นใครร่ำรวยแม้จากการคอร์รัปชั่นก็ชื่นชมยินดี ว่าเป็นคนมีบุญมีวาสนา ไม่ได้เห็นว่าการคอร์รัปชั่นเป็นเรื่องที่ต้องละอาย จับได้ไล่ทันก็แก้ตัวไปน้ำขุ่นๆว่าโดนกลั่นแกล้ง สุดท้ายเมื่อไม่มีทางออกที่ดีกว่า ก็รับอย่างหน้าชื่นตาบานว่าใครๆก็คอร์รัปชั่น
ลักษณะทางสังคม สังคมไทยเป็นสังคมพรรคพวก เป็นสังคมเครือญาติ เมื่อทำผิดก็ช่วยเหลือกัน เพื่อให้หลุดพ้นจากโทษที่จะได้รับ จนเป็นที่สังเกตว่าใครก็ตามที่ประกาศว่า ทำเพื่อชาติเพื่อประชาชนบ่อยๆ จนติดปาก มักจะคอร์รัปชั่นมากที่สุด และสามารถอยู่ในสังคมอย่างผู้มีเกียรติ ใครๆก็ยกย่อง จะเห็นว่าในบางจังหวัดศาลได้ตัดสินแล้วว่าพ่อมีความผิดฐานคอร์รัปชั่น แต่บรรดาลูกๆ ตลอดวงศาคณาญาติ ต่างก็มีตำแหน่งใหญ่โต ได้รับการยอมรับจากประชาชนให้เป็นนักการเมืองทั้งในระดับชาติและระดับท้องถิ่น มีบางตระกูลถูกกล่าวหาว่าโคตรโกง หรือโกงทั้งโคตร แต่ไม่เห็นคนในตระกูลนั้นฟ้องร้องหรือแสดงความเดือดเนื้อร้อนใจแต่ประการใด กลับมีคนกลุ่มหนึ่งออกมาปกป้องด้วยซ้าไป แสดงว่าการคอร์ชั่นในสังคมไทยเป็นเรื่องที่สังคมรับได้ ใครโดนจับได้ถือว่าเป็นกรรมของผู้นั้น ไม่ใช่เรื่องที่สังคมจะต้องตั้งข้อรังเกียจ
ผู้มีอำนาจทางการเมือง นักการเมืองไทยส่วนใหญ่มักถูกครหาว่า มีอำนาจทางการเมืองขึ้นมาได้ เพราะการทุจริตในการเลือกตั้ง มีการซื้อสิทธิ์ขายเสียงกันอย่างกว้างขวาง แน่นอนว่าคนที่ได้อำนาจทางการเมืองด้วยการกระทำที่ทุจริต จะต้องมีการถอนทุนคืนด้วยการคอร์รัปชั่น จึงไม่แปลกที่นักการเมืองหลายคนที่ได้รับการเลือกตั้งไม่กี่สมัย มีฐานะร่ำรวยขึ้นเห็นได้ชัดเจน แน่นอนว่าเมื่อนักการเมืองผู้มีอำนาจคอร์รัปชั่นเสียเอง การปราบปรามคอร์รัปชั่นเป็นเรื่องที่เป็นไปไม่ได้ หรือถ้าจะปราบก็ปราบฝ่ายตรงกันข้าม ถ้าไปเจอพรรคพวกคอร์รัปชั่น ก็มีการช่วยเหลือกันด้วยวิธีการต่างๆ จนหลุดพ้นคดี
อุปสรรคดังกล่าวนี้ หากไม่มีการแก้ไขอย่างจริงจัง ก็จะกลายเป็นปัจจัยที่สำคัญที่ส่งเสริมการคอร์รัปชั่นในสังคมไทย
-------------------------------------------------
สาระคิด
นักการเมืองคำนึงถึงแต่การเลือกตั้งครั้งต่อไป
รัฐบุรุษคำนึงถึงผลกระทบต่อคนรุ่นต่อไป
Clark
-------------------------------
ไม่มีความคิดเห็น:
แสดงความคิดเห็น