ออสเตรเลียเป็นอีกประเทศหนึ่ง ที่ปฏิรูปการศึกษาเพื่อให้ เอื้อต่อการเปลี่ยนแปลง เอื้อกับยุคโลกาภิวัตน์ เอื้อกับยุคสังคมสารสนเทศ โดยที่สภาที่ปรึกษาการวางแผนทางเศรษฐกิจ ได้เสนอรายงานชื่อ "การศึกษาและการฝึกอบรมในทศวรรษที่ 1990 (Education and Training in the 1990s)" ต่อรัฐบาลเพื่อเป็นแนวทางในการปฏิรูปการศึกษา ในรายงานที่เสนอต่อรัฐบาล มีสาระสำคัญดังนี้
1. การขยายการศึกษาเป็นเครื่องมือสำคัญ ต่อการปรับปรุงสังคมและเศรษฐกิจให้ดีขึ้น ซึ่งการปรับปรุงการศึกษาให้ดีขึ้นสามารถทำได้หลายระดับและหลายวิธี เช่น การปรับปรุงเทคนิคการสอน การปฏิรูปสถาบันการศึกษา การปรับปรุงการเข้าไปตรวจสอบ และการมีส่วนรับผิดชอบของนักเรียนนักศึกษา พ่อแม่ ครูอาจารย์ และผู้บริหาร
2. จะต้องปฏิรูปการศึกษาเพื่อเพิ่มความสามารถในการแข่งขัน การศึกษาที่เพิ่มความสามารถในการแข่งขัน มีลักษณะ เช่น มีมาตรฐานการศึกษาสูง เน้นการเตรียมการด้านอาชีพสำหรับนักเรียนนักศึกษา ยอมรับว่าอาชีพครูเป็นวิชาชีพ มีทางเลือกที่หลากหลายเพื่อที่จะเข้าเรียนในมหาวิทยาลัยที่มีคุณภาพสูง ตลอดจนสถาบันการศึกษากับนายจ้างมีควมสัมพันธ์ที่ดีต่อกัน และเป็นระบบการศึกษาที่สามารถในการแข่งขันและได้รับการยอมรับในระดับนานาชาติด้วย
3. ระบบการศึกษาจะต้องสามารถเข้าไปตรวจสอบได้ โดยผู้ตรวจสอบอาจจะเป็นผู้เรียน ครู พ่อแม่ สถาบันการศึกษา รัฐบาล นายจ้าง และชุมชน
4. การศึกษาและการวิจัย มีความสำคัญต่อการปรับปรุงประสิทธิภาพ ในการใช้ทรัพยากร ปรับปรุงการผลิตและการใช้เทคโนโลยีใหม่ๆ ที่จะส่งผลต่อการผลิตที่มีประสิทธิภาพโดยรวม
5. การศึกษาในออสเตรเลีย จะต้องจัดเพื่อความเป็นเลิศของระบบการศึกษาและของผู้เรียน มีความเท่าเทียมกันในโอกาส มีพื้นฐานสำหรับการศึกษาต่อและการฝึกอบรม ตลอดจนมีพื้นฐานในการทำงานและการใช้ชีวิตในบ้าน
6. การอาชีวศึกษาและการฝึกอบรม จะต้องปฏิรูปให้สามารถตอบสนองความต้องการทางอุตสาหกรรม และอุปสงค์อันเกิดจากการเปลี่ยนแปลงทางเทคโนโลยีและโครงสร้างทางอุตสาหกรรม ตลอดจนเพื่อการปรับปรุงคุณภาพ ปริมาณ ให้ดีขึ้น
7. สถาบันอุดมศึกษาจะต้องกำหนดแนวทางที่ชัดเจน เกี่ยวกับคุณภาพของการสอนและการสอนเพื่อคุณภาพ ทั้งนี้ เพื่อการผลิตบัณฑิตที่มีคุณภาพ
8. ผู้จบการศึกษาจะต้องมีสมรรถนะที่นายจ้างต้องการ
จากแนวทางการปฏิรูปดังกล่าว ทำให้การศึกษาในออสเตรเลียมีแนวทางในการดำเนินการดังนี้
(1) เน้นการทำงานร่วมกันและการทำงานเป็นกลุ่มโดยมีความรับผิดชอบร่วมกัน และสามารถเข้าไปตรวจสอบได้
(2) การศึกษาระดับต่างๆ ผู้มีส่วนเกี่ยวข้องจะเข้ามามีส่วนร่วมมากขึ้น
(3) มีความเป็นผู้นำร่วมกัน แต่ละคนมีอำนาจในตน โดยไม่ยึดบทบาทตามตำแหน่ง
(4) เป็นการบริหารจัดการที่มีสถาบันการศึกษาเป็นศูนย์
(5) เปลี่ยนหลักสูตรที่ยึดเนื้อหาแบบดั้งเดิม มาเป็นการบูรณาการเนื้อหาวิชามากขึ้น
(6) มุ่งสร้างสมรรถนะการทำงานและการเรียนรู้ เช่น การแก้ปัญหา ทักษะความสัมพันธ์ระหว่างบุคคล และการเรียนรู้วิธีเรียน เป็นต้น
(7) จัดหลักสูตรทีสนองความต้องการของผู้เรียน มากกว่าที่จะสนองเนื้อหาวิชา
(8) ผู้บริหารมีความชัดเจนในตำแหน่ง ในเรื่องการตรวจสอบอำนาจ และความรับผิดชอบ
จะเห็นว่า การปฏิรูการศึกษานั้นไม่ใช่เป็นความรับผิดชอบเฉพาะบุคคลในวงการศึกษาเท่านั้น แต่ผู้มีส่วนได้เสียอื่นๆจะต้องมีส่วนรับผิดชอบด้วย การปฏิรูปการศึกษาจึงจะประสบความสำเร็จ
---------------------------------------------------------------------------------------------
สาระคิด
องค์การ สำนักงาน และแหล่งธุกิจต่างๆ ต้องการคนที่ทำงาน
แต่ไม่ต้องการคนที่มีปริญญาสูงๆ แต่ไม่ทำอะไร
--------------------------------------------------------------------------------
ไม่มีความคิดเห็น:
แสดงความคิดเห็น